Είπε κάποτε ο Αββάς Ολύμπιος: Κατέβηκε κάποτε ένας ιερεύς των ειδωλολατρών σε Σκήτη και ήλθε στο κελί μου και κοιμήθηκε. Και βλέποντας τη διαγωγή των μοναχών, μου λέγει: Έτσι ζώντας, τίποτα δεν σας φανερώνει ο Θεός σας; Και του λέγω: Τίποτε.
Και μου λέγει: Και όμως εμάς, όταν ιερουργούμε στο θεό μας, τίποτε δεν κρύβει, αλλά μας αποκαλύπτει τα μυστήρια του. Ενώ σείς, τόσους κόπους κάνοντας, αγρυπνίες, ησυχίες και ασκήσεις, λες ότι τίποτε δεν βλέπετε;
Οπωσδήποτε λοιπόν, αν τίποτε δεν βλέπετε, λογισμούς αμαρτωλούς έχετε στις καρδιές σας και αυτοί σας χωρίζουν από το Θεό σας. Έτσι, δεν σας αποκαλύπτονται τα μυστήρια του.
Και πήγα και ανάφερα στους γέροντες τα λόγια του ιερέως. Και θαύμασαν και είπαν, ότι έτσι είναι. Γιατί οι ακάθαρτοι λογισμοί χωρίζουν τον Θεό από τον άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου