Πάσχα προ του Πάσχα, ο Ευαγγελισμός της Αναστάσεως

Φέτος η Ε΄ Κυριακή των Νηστειών συμπίπτει με την μεγάλη θεομητορική εορτή του Ευαγγελισμού της Παναγίας. Και εκεί που ξεφύγαμε για τα καλά απο το μέσο της Σαρακοστής με την Δ΄ Κυριακή του Ιωάννου του Σιναϊτη, έρχεται η Ε΄ των Νηστειών με επίκεντρο όχι την μεγάλη ασκήτρια της ερήμου, την Μαρία την Αιγυπτία, αλλά την ωραιότερη των γυναικών, το καύχημα της Εκκλησίας, την Πάναγνο Μητέρα και Παρθένο.
Η Θεομητορική εορτή δεν μας βγάζει σε καμία περίπτωση απο το πνεύμα της Σαρακοστής και της προετοιμασίας μας για το Πάσχα. Αντιθέτως γίνεται ο καλύτερος πρόδρομος για το Πάσχα καθώς Ευαγγελισμός και Ανάσταση αλληλοφωτίζονται.

Πριν την έλευση του Πάσχα, εορτάζουμε ένα Θεομητορικό Πάσχα. Ο Ευαγγελισμός ως γεγονός αποτελεί την προϋπόθεση της Ανάστασης. Η ολοκληρωτική συντιβή του παμπονήρου διαβόλου πραγματώνεται δια του μυστηρίου του Σταυρού και της Αναστάσεως. Η εξόντωση όμως του Αντικειμένου διαβόλου ξεκινά απο το πρόσωπο της Παναγίας δια της Συγκαταβάσεως της Θεϊκής που ενεργήθηκε στη μήτρα της. Πραγματικά, η κατοίκηση του Λόγου στη γαστἐρα της Παναγἰας αποτελεί έναν ακατανόητον θαύμα, ένα ανεξήγητο Μυστήριο που προκηρύττει την Σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.

Ο Ευαγγελισμός εν ολίγοις δίνει το έναυσμα του μεγάλου μυστηρίου που θα κορυφωθεί στο Σταυρό και το Ζωηφόρο μνήμα. Γίνεται η αφετηρία της κατάργησης του θανάτου. Η Παναγία δεχόμενη το κάλεσμα της Θεομητρότητας, της καλής αυτής αγγελίας γίνεται συνεργός ώστε να βιώσει η ανθρωπότητα την μεγαλύτερη και κορυφαία ευχάριστη αγγελία, της κατάργησης του Θανάτου. Ο Θάνατος ως ο μεγαλύτερος εκθρός της ανθρώπινης ζωής, καταργείται. Και εκεί που η Εύα ως άνθρωπος αστόχησε και έδωσε χώρο και τόπο στο Θάνατο, η Παναγία ως Καινούργια Εύα έρχεται να αποκαταστήσει το σφάλμα της πρώτης γεννώντας τον Καινούργιο Αδάμ, τον Χριστό. Ο ευαγγελισμός λοιπόν της Θεοτόκου γίνεται το βάλσαμο στο πόνο των πρωτοπλάστων που ζούσαν με τις συνέπειες «τῆς παραλόγου βρώσεως». Η Θεοτόκος λυτρώνει την Εύα απο την οδύνη των δακρύων και ο γεννηθείς Χριστός αφουκράζεται τον «Ἀδαμιαῖο Θρήνο» της συγγνώμης.

Μέσα τώρα στη Σαρακοστή τι έχει να μας προσφέρει υπαρξιακά η εορτή του Ευαγγελισμού; Πολλά και Πάμπολλα. Στον αγώνα τον καλό που διάγουμε η Παναγία γίνεται η μάνα και η παρηγορήτρα μας στο πόνο και την θλίψη της μιζέριας των αμαρτιών μας. Γίνεται ο καθοδηγητής μας στον πνευματικό μας αγώνα δίνοντας μας παράδειγμα τρόπου ζωής που εξασφαλίζει την συντριβή των πονηρών ενέδρων του διαβόλου.

Η καλή αγγελία που μας αντιπροσφέρει η Παναγία μέσα στον Ευαγγελισμό της είναι η έλευση του παγκόσμιου Ιατρού των ψυχών και των σωμάτων. Η αμαρτία παραμένει ως ασθένεια που προσβάλλει τον ασθενή πνευματικά άνθρωπο. Όμως η Παναγία κυοφόρησε και γέννησε τον ιατρό της που μας προσφέρει το θεραπευτήριο φάρμακο της μετανοίας. Η Αμαρτία είναι ασθένεια, ο Χριστός είναι ο Ιατρός και η Μετάνοια το φάρμακο. Ας αποφύγουμε λοιπόν το φρόνημα της πρώτης Εύας και ας αποκτήσουμε το φρόνημα της Δευτέρας Εύας. Η διαφάνεια της Παναγίας σώζει, γιατί καλλιεργεί την τελειότητα της ταπείνωσης και της υποταγής στο θέλημα του Υιού της. 

Η Χάρις της Παναγίας μακάρι να μας επισκιάσει ώστε να μην φθάσουμε «Γυμνοί του Νυμφώνος» το Άγιο Πάσχα.

Πηγή: pemptousia