«Να καλλιεργείτε μέσα σας το φόβο του Θεού και την ευλάβεια ενώπιον του απερίγραπτου μεγαλείου Του. Να έχετε καρδιά συντετριμμένη και τεταπεινωμένη. Να θεωρείται όλους σας ανωτέρους σας. Ν’ αγαπάτε τη σιωπή, την μόνωση, τη συνομιλία με τον Κύριο, που θα γίνει χειραγωγός και διδάσκαλός σας.
Τα άγια δάκρυα αποτελούν εκδήλωση θείου ελέους και ασφάλεια στην πνευματική ξηρασία και στην σκλήρυνση των αισθημάτων. Μην τα περιφρονείτε και μην τα διώχνετε. Τα αμαρτωλά δάκρυα προκαλούν οίηση, αγαπούν την επίδειξη και παρέρχονται σύντομα. Όταν σας πλησιάζει η υπερηφάνεια διώξτε την και τοποθετήστε στη θέση της το ταπεινό φρόνημα και συντριβή.»
«Δεν υπάρχει λόγος να επαναλαμβάνω ότι το απόρθητο φρούριό μας είναι η ταπείνωση. Δύσκολα την αποκτά κανείς. Μπορεί να θεωρεί ταπεινό τον εαυτό του και να μην έχει ίχνος από αυτή. Ο σωστότερος ή ο μοναδικός δρόμος για την ταπείνωση είναι η υπακοή και η απάρνησης του ιδίου θελήματος. Χωρίς αυτά είναι δυνατόν να αναπτύξει κανείς εσωτερικά εωσφορικό εγωισμό, παρά την εξωτερική ταπεινή συμπεριφορά και τις ταπεινολογίες.
Σταθείτε λοιπόν και αναρωτηθείτε εάν έχετε υπακοή και απάρνηση του ιδίου θελήματος.»
«Αγωνισθείτε να αποκτήσετε ταπείνωση. Η ταπείνωση είναι ευωδία Χριστού. Και ένδυμα Χριστού. Για χάρη της όλα θα τα συγχωρήσει ο Θεός. Δεν θα εξετάσει τις ελλείψεις που είχε ο αγώνας μας. Ενώ χωρίς ταπείνωση καμία άσκηση δεν θα μας βοηθήσει.»
«Με το ταπεινό φρόνημα μπορεί ο άνθρωπος να σωθεί. Χωρίς όμως αυτό το εισιτήριο δεν θα του επιτρέψουν να μπει στον παράδεισο που είναι γεμάτος από ταπεινούς.»
«Η ταπείνωση πρέπει να αποτελεί το φόντο της ζωής σας, όπως και του καθενός που ζει ειλικρινά την εν Χριστώ ζωή.»
«Αγωνισθείτε στον εαυτό σας με όλες σας τις δυνάμεις και ο Θεός θα σας βοηθήσει. Έχετε σαν σκοπό ν’ αποκτήσετε «πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην» (Ψαλμ.50,19). Όταν υπάρχουν αυτά, σημαίνει ότι βρίσκεσθε σε καλή κατάσταση. Τότε έχετε τη σκέπη και την ευλογία του Θεού. Τότε η προσήλωση στον Θεό είναι σταθερή και η ενθύμισή Του αδιάλειπτη »
«Προσπαθήστε να παλέψετε με το ευέξαπτο του χαρακτήρα σας. Το πάθος αυτό εκδηλώνεται όταν κάποιος ενεργήσει αντίθετα με τη δική σας θέληση, επιθυμία ή εντολή. Όσο όμως ζει μέσα σας η υπερηφάνεια τίποτε δεν θα κατορθώσετε. Αυτή όλα τα κυβερνά. Αν μπορείτε πετάξτε την πέρα από την εξώπορτα του σπιτιού σας και απαγορέψτε της να παρουσιασθεί.
Να σκέπτεστε την πανταχού παρουσία του Θεού, καθώς και την ώρα θανάτου. Η μνήμη του Θεού και του θανάτου είναι η καλύτερη θεραπεία των παθών.»
Είθε να διατηρήσει ο Κύριος το χάρισμα των δακρύων για πάντα. Αυτά μαλακώνουν την καρδιά και χαρίζουν κατάνυξη. Πρέπει όμως να τα κρύβετε. Διότι η υπερηφάνεια ολόγυρά τους περιφέρεται, όπως ο σκύλος γύρω από την τροφή.
Τα άγια δάκρυα αποτελούν εκδήλωση θείου ελέους και ασφάλεια στην πνευματική ξηρασία και στην σκλήρυνση των αισθημάτων. Μην τα περιφρονείτε και μην τα διώχνετε. Τα αμαρτωλά δάκρυα προκαλούν οίηση, αγαπούν την επίδειξη και παρέρχονται σύντομα. Όταν σας πλησιάζει η υπερηφάνεια διώξτε την και τοποθετήστε στη θέση της το ταπεινό φρόνημα και συντριβή.»
«Δεν υπάρχει λόγος να επαναλαμβάνω ότι το απόρθητο φρούριό μας είναι η ταπείνωση. Δύσκολα την αποκτά κανείς. Μπορεί να θεωρεί ταπεινό τον εαυτό του και να μην έχει ίχνος από αυτή. Ο σωστότερος ή ο μοναδικός δρόμος για την ταπείνωση είναι η υπακοή και η απάρνησης του ιδίου θελήματος. Χωρίς αυτά είναι δυνατόν να αναπτύξει κανείς εσωτερικά εωσφορικό εγωισμό, παρά την εξωτερική ταπεινή συμπεριφορά και τις ταπεινολογίες.
Σταθείτε λοιπόν και αναρωτηθείτε εάν έχετε υπακοή και απάρνηση του ιδίου θελήματος.»
«Αγωνισθείτε να αποκτήσετε ταπείνωση. Η ταπείνωση είναι ευωδία Χριστού. Και ένδυμα Χριστού. Για χάρη της όλα θα τα συγχωρήσει ο Θεός. Δεν θα εξετάσει τις ελλείψεις που είχε ο αγώνας μας. Ενώ χωρίς ταπείνωση καμία άσκηση δεν θα μας βοηθήσει.»
«Με το ταπεινό φρόνημα μπορεί ο άνθρωπος να σωθεί. Χωρίς όμως αυτό το εισιτήριο δεν θα του επιτρέψουν να μπει στον παράδεισο που είναι γεμάτος από ταπεινούς.»
«Η ταπείνωση πρέπει να αποτελεί το φόντο της ζωής σας, όπως και του καθενός που ζει ειλικρινά την εν Χριστώ ζωή.»
«Αγωνισθείτε στον εαυτό σας με όλες σας τις δυνάμεις και ο Θεός θα σας βοηθήσει. Έχετε σαν σκοπό ν’ αποκτήσετε «πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην» (Ψαλμ.50,19). Όταν υπάρχουν αυτά, σημαίνει ότι βρίσκεσθε σε καλή κατάσταση. Τότε έχετε τη σκέπη και την ευλογία του Θεού. Τότε η προσήλωση στον Θεό είναι σταθερή και η ενθύμισή Του αδιάλειπτη »
«Προσπαθήστε να παλέψετε με το ευέξαπτο του χαρακτήρα σας. Το πάθος αυτό εκδηλώνεται όταν κάποιος ενεργήσει αντίθετα με τη δική σας θέληση, επιθυμία ή εντολή. Όσο όμως ζει μέσα σας η υπερηφάνεια τίποτε δεν θα κατορθώσετε. Αυτή όλα τα κυβερνά. Αν μπορείτε πετάξτε την πέρα από την εξώπορτα του σπιτιού σας και απαγορέψτε της να παρουσιασθεί.
Να σκέπτεστε την πανταχού παρουσία του Θεού, καθώς και την ώρα θανάτου. Η μνήμη του Θεού και του θανάτου είναι η καλύτερη θεραπεία των παθών.»
Είθε να διατηρήσει ο Κύριος το χάρισμα των δακρύων για πάντα. Αυτά μαλακώνουν την καρδιά και χαρίζουν κατάνυξη. Πρέπει όμως να τα κρύβετε. Διότι η υπερηφάνεια ολόγυρά τους περιφέρεται, όπως ο σκύλος γύρω από την τροφή.
«Να καλλιεργείτε μέσα σας το φόβο του Θεού και την ευλάβεια ενώπιον του απερίγραπτου μεγαλείου Του. Να έχετε καρδιά συντετριμμένη και τεταπεινωμένη. Να θεωρείται όλους σας ανωτέρους σας. Ν’ αγαπάτε τη σιωπή, την μόνωση, τη συνομιλία με
τον Κύριο, που θα γίνει χειραγωγός και διδάσκαλός σας.
Τα άγια δάκρυα αποτελούν εκδήλωση θείου ελέους και ασφάλεια στην πνευματική ξηρασία και στην σκλήρυνση των αισθημάτων. Μην τα περιφρονείτε και μην τα διώχνετε. Τα αμαρτωλά δάκρυα προκαλούν οίηση, αγαπούν την επίδειξη και παρέρχονται σύντομα. Όταν σας πλησιάζει η υπερηφάνεια διώξτε την και τοποθετήστε στη θέση της το ταπεινό φρόνημα και συντριβή.»
«Δεν υπάρχει λόγος να επαναλαμβάνω ότι το απόρθητο φρούριό μας είναι η ταπείνωση. Δύσκολα την αποκτά κανείς. Μπορεί να θεωρεί ταπεινό τον εαυτό του και να μην έχει ίχνος από αυτή. Ο σωστότερος ή ο μοναδικός δρόμος για την ταπείνωση είναι η υπακοή και η απάρνησης του ιδίου θελήματος. Χωρίς αυτά είναι δυνατόν να αναπτύξει κανείς εσωτερικά εωσφορικό εγωισμό, παρά την εξωτερική ταπεινή συμπεριφορά και τις ταπεινολογίες.
Σταθείτε λοιπόν και αναρωτηθείτε εάν έχετε υπακοή και απάρνηση του ιδίου θελήματος.»
«Αγωνισθείτε να αποκτήσετε ταπείνωση. Η ταπείνωση είναι ευωδία Χριστού. Και ένδυμα Χριστού. Για χάρη της όλα θα τα συγχωρήσει ο Θεός. Δεν θα εξετάσει τις ελλείψεις που είχε ο αγώνας μας. Ενώ χωρίς ταπείνωση καμία άσκηση δεν θα μας βοηθήσει.»
«Με το ταπεινό φρόνημα μπορεί ο άνθρωπος να σωθεί. Χωρίς όμως αυτό το εισιτήριο δεν θα του επιτρέψουν να μπει στον παράδεισο που είναι γεμάτος από ταπεινούς.»
«Η ταπείνωση πρέπει να αποτελεί το φόντο της ζωής σας, όπως και του καθενός που ζει ειλικρινά την εν Χριστώ ζωή.»
«Αγωνισθείτε στον εαυτό σας με όλες σας τις δυνάμεις και ο Θεός θα σας βοηθήσει. Έχετε σαν σκοπό ν’ αποκτήσετε «πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην» (Ψαλμ.50,19). Όταν υπάρχουν αυτά, σημαίνει ότι βρίσκεσθε σε καλή κατάσταση. Τότε έχετε τη σκέπη και την ευλογία του Θεού. Τότε η προσήλωση στον Θεό είναι σταθερή και η ενθύμισή Του αδιάλειπτη.»
«Προσπαθήστε να παλέψετε με το ευέξαπτο του χαρακτήρα σας. Το πάθος αυτό εκδηλώνεται όταν κάποιος ενεργήσει αντίθετα με τη δική σας θέληση, επιθυμία ή εντολή. Όσο όμως ζει μέσα σας η υπερηφάνεια τίποτε δεν θα κατορθώσετε. Αυτή όλα τα κυβερνά. Αν μπορείτε πετάξτε την πέρα από την εξώπορτα του σπιτιού σας και απαγορέψτε της να παρουσιασθεί.
Να σκέπτεστε την πανταχού παρουσία του Θεού, καθώς και την ώρα θανάτου. Η μνήμη του Θεού και του θανάτου είναι η καλύτερη θεραπεία των παθών.»
Είθε να διατηρήσει ο Κύριος το χάρισμα των δακρύων για πάντα. Αυτά μαλακώνουν την καρδιά και χαρίζουν κατάνυξη. Πρέπει όμως να τα κρύβετε. Διότι η υπερηφάνεια ολόγυρά τους περιφέρεται, όπως ο σκύλος γύρω από την τροφή.
Αποσπάσματα από το βιβλίο «Απάνθισμα Επιστολών-Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου», Ιερά Μονή Παρακλήτου , 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου