Το μεγαλείο της θρησκείας μας,η κατάνυξη και τα συναισθήματα που νιώθουμε δεν περιγράφονται με λόγια.Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ζούμε μαζί με Τον Χριστό μας το θείο δράμα.Συνειδητοποιούμε την θυσιαστική αγάπη του καθώς σταυρώθηκε για να μας σώσει.Ο κάθε ένας από μας σηκώνει τον δικό του σταυρό και δοκιμάζεται καθημερινά.
Ο κάθε ένας από μας δίνει τον δικό του πνευματικό αγώνα να σώσει την ψυχή του και να πλησιάσει όσο μπορεί τον Θεό.Αυτές οι μέρες είναι ίσως οι πιο δυνατές,οι πιο έντονες που μας δίνουν την ευκαιρία να αγωνιστούμε για την σωτηρία την δική μας αλλά και όλου του κόσμου. Πόσο όμως ακούμε την φωνή του Θεού που μας καλεί να ζήσουμε μαζί του όλο αυτό το μεγαλείο.Πώς αντηχεί στ’αυτιά μας η καμπάνα της εκκλησίας μας; Πόσο θυσιάζουμε λίγο από τον προσωπικό μας χρόνο για να ακούσουμε τον Λόγο Του Θεού;Έχουμε σκεφτεί ποτέ πόσο στεναχωριέται και κλαίει η Παναγία μας κάθε φορά που εμείς γυρίζουμε την πλάτη στον Θεό και τον ξεχνάμε; Μα πως;Πώς να ξεχάσεις τον πατέρα σου; Πώς να ξεχάσεις Τον δημιουργό σου; Πώς να μην συγκλονιστείς από τα λόγια του Ευαγγελίου,από την μυρωδιά του λιβανιού,από τους ψαλμούς,από την μυρωδιά του μύρου,από το φως των κεριών;Πώς να μην συγκλονιστείς αφού νιώθεις πως Ο Θεός είναι παντού και μας περιμένει με μία μεγάλη αγκαλιά να μας ανακουφίσει από κάθε σωματικό ή ψυχικό πόνο.Μας περιμένει να μας δώσει ευλογία,αγάπη,φως και τόσα άλλα που όσες λέξεις και να πούμε δεν περιγράφονται. Τα νιώθει απλά η ψυχή και γεμίζει ευτυχία,πίστη και αισιοδοξία.Ας ανοίξουμε την πόρτα στον Θεό και ας προετοιμαστούμε πνευματικά να ζήσουμε μαζί του το μεγαλείο της Ανάστασης.Το πιο χαρμόσυνο μήνυμα της ανθρωπότητας.Την μοναδική αλήθεια του ψεύτικου τούτου κόσμου που ζούμε.Το αληθινό φως ας φωτίσει τις ψυχές μας.Εύχομαι καλή Ανάσταση. Ο καθένας από μας να ζήσει το δικό του θαύμα στο οποίο ελπίζει και όλοι μαζί να ζήσουμε το θαύμα της σωτηρίας του Ορθόδοξου Χριστιανικού Ελληνικού Έθνους.
Κλείνοντας θα γράψω μία φράση που χαράχτηκε μέσα μου,ενός πνευματικού πατέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου